Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ Dauid mit desen lofsangk, die seer treffelick is, pryst de moghentheyt, goedheyt end voorsienigheyt, sampt oock de bermhertigheyt Gods, die hy bewyst aen alle creatueren: mer bysonderheyt aen den gheloouighen, welcke hy hier troost end vermaent tot vroeylickheyt.
O Myn God, myn Koningk van grooter eeren,
Dy verheffen end dynen naem vereeren
Ick wil daeghlicks end dynen naem verkonden
In eewigheyt: de Heer werdt groot beuonden,
| |
[Folio 145v]
| |
 End pryselick, wiens grootheyt niet kan wesen
Emmer doorsocht van menschen noch bewesen,
Allɇ eewen, Heer prysen dyne węrckdaden
End verkonden dyn gheweldighe daden,
Van d’heerlicheyt dynr maiesteyt ick reden
End segghen sal, end van dyn wonderheden,
Waervan de kracht men sal stedes verkonden,
End ick wil dyn grootheyt altyd vermonden.
Dyn goedheyt groot salmen ghedachtigh wesen,
Dyn gherechtheyt sal mit sangk syn ghepresen,
Die Heer is seer weldadigh end bermhertigh,
Tot toornigheyt langmoedigh, seer soethertigh,
Tot allen goed, syn ghenade te male
Bruyckt hy oock fyn teghen syn węrcken alle.
Heer, alle dyn węrcken dy steets belyden,
Dy prysen oock dyn vromen t’allen tyden,
De heerlicheyt dyns Koningkryks vermelden
De menschen fyn, end oock dyn kracht onselden,
Op dat sy dyn schoondaden openbaren,
End d’heerlicheyt dyns Koningkryks verclaren
Heer dyn ryck is een eewigh ryck vol krachten,
End dyn gheweld duert in allen gheslachten.
| |
[Folio 146r]
| |
Die Heer omhelst end houdt vast die daer vallen,
Hy recht ooc op, die daer syn oueruallen,
Allɇ ooghen staen op dy, aen allɇ syden,
End du gheefst hen huer spysɇ in bequaem tyden.
Du doest dyn hand open, so werdt versadight,
Door dy, all wat mit leuen is begnadight,
Die Heer is recht in alle syne paden,
Goedertieren is hy oock in syn daden,
Die Heer is by allen die hem aenroupen,
Die sick op hem mit waerheyt vast beroupen.
Hy doet den wil der ghenen die hem vruchten,
End verhoort stil huer roupen end versuchten.
Die Heer bewaert alle die hem beminnen.
Męr verdęrft die boos syn van hertɇ end sinnen.
Myne mond sal des Heeren lof vermonden,
Oock alle vleesch sal synen naem steets konden.
|
|