Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ Dauid aenroupt God mit grooter vierigheyt wanneer hy sick verbargh in’t hol voor Saul daer hy vreese hadde dat hy gheuanghen soude werden. het is een Psalm den voorgaenden Psalm seer ghelyckmatigh. O Heer, wil myn ghebed verhooren,
Laet komen doch tot dynen ooren
Myn truerigh bidden, dat ick doe
Na dyner trauwe (sonder stooren)
End dyn gherechtighheyt my doe.
| |
[Folio 143r]
| |
Mit dynen dienaer wil niet stryden,
Van dyn gherichte wil hem vryden,
Dat hy niet komɇ in grooter pyn,
Want gheen mensch gheboren van wyfue,
Kan doch voor dy gherechtigh syn.
Want myn vyand heeft my bestreden,
Hy heeft myn leuęn vast betreden,
Noch is hem al dat niet ghenough,
In eenen duyster put bęneden,
Hy sluyt my, welck den dooden vought.
Waerdoor myn siel lydt groote schaden,
Myn hert is mit weemoed beladen,
Daer ghdenckɇ ick de voorighe tyd,
End betrachtɇ alle dyne daden
End dyner handen węrcken wyt.
Daerinne klaghelick ick roupe,
Myn handen heff ick tot dy oppe.
End myn siel, in huer roupen groot,
Beghęrt na dy, sonder wanhopen,
Als dorrɇ ęrde na water doet.
Haest dy, end help my, Heer ghepresen,
De gheest beswyckt my nv mits desen,
Verbęrgh dyn aensicht van my niet,
Anders so sal ick ghelyck wesen,
Den ghenen diemen in’t graf schiett.
Laet my vrough hooren dyn goedhede.
Want ick myn hopɇ op dy bestede.
Van den wegh dien ick houden moet,
Gheef my kennenschap, na myn bede,
| |
[Folio 143v]
| |
Want ick heff tot dy myn ghemoed.
Verloß my, Heer, door dyn ghenade
Van myn vyanden, die my schaden,
Want ick betrauw dy gants end gaer.
Du bist myn hope vrough end spade,
End troost in all myn lyden swaer.
Wil my door dyne leere dringhen,
Om dynen wille te volbringhen.
Du bist myn God, in allen keer.
Maeck dat dyne gheest my magh bringhen
In den ghebaenden wegh, o Heer.
Ontslae my van dit wesen, Heere,
Alleen om dyns naems willɇ end eere
Verloß myn siel wt druck end nood,
Door dyn gherechtheyt, dat ick seere,
Dyn lof kondighɇ end make groot.
Myn vyanden die my bespringhen,
Door dyn goetheyt te niet wil bringhen,
End die stracks na myn leuen staen,
Wilsɇ alle verdoen end verslinghen.
Want ick bin dyn knecht onderdaen.
|
|