Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ De heylighe Gheest leert hier, dat aller menschen aerbeyd te vergheefs sy, sonder God: end dat sy ghelucksaligh syn, die in allen dinghen op de hand Gods mercken, waerby hy de menschen vermaent, dat sy huer betrauwen op God setten.
WAer God niet self dat huys opricht.
End all besorght daerinne,
| |
[Folio 131r]
| |
 So werdt mit ons niet wtghericht,
Verlorn is kracht, mit sinne,
Alle moeytɇ end sorgh vergheefs gaet,
Als s’Heeren hulp ons niet bystaet,
Allɇ arbeyd is verloren.
Waer God niet self bewaert de stad.
End bauwt torren end mueren,
Daer helpt gheen gheld noch menschen raed,
Allɇ aerbeyd is verloren.
Waer God de waeck niet self grypt aen,
Onß waken is vergheefs ghedaen,
All konstɇ end list moet fęlen.
| |
[Folio 131v]
| |
T’is vergheefs dat ghy vrough op staet,
Om den noodkost te winnen,
Of dat ghy spade slapen gaet,
D’brood etende mit pynen.
Want die Heer den, die hy lief heeft,
Dewyle sy schier slapen, gheeft
Sonder sorghɇ huer behoufte.
Des lyfs vruchten syn kinders veel
Van God tot eener ęrfuen.
Die hy tot loon gheeft wien hy wil,
End laett niemand verdęruen.
Mit seghen hy alles veruult,
Alle nood werdt door hem ghestilt
Wt rechter gnadɇ end gunste.
Ghelyck pylen syn in der hand
Eens ruesen, in dat stryden,
Gheschoten aen eenighen kant
Recht vooren of ter syden.
So syn de soons huerer iongkheyt
Fyn bereydt tot stęrckdadigheyt
In allen hueren wesen.
Saligh is die daer heeft gheuult
Synen koker te deghen,
Mit sulcke pylen, want grootɇ huld
Sullensɇ han alleweghen.
Sy sullen niet werden beschaemt,
Teghen huer vyanden versaemt,
In eenighen gherichte.
|
|