Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons

de thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte

Nonne Deo subiecta.

Psal.lxij.

§ Dauid leert datmen syn hope op God alleene sal setten, end datter niets ydelder of bedrieghelicker sy, dan de menschen.

MYn siel siet, mit gheduld, op den Heer reyn,

[fol. 59v]

 

 

Want myn bystand hangt gants aen hem alleyn,

 

Myn steenrotß is hy, end myn saligheyt,

 

Myn seker burgh, daerom sal ick tot leyd

 

Wanckelen niet. Hoe langhɇ, aen alle syden,

 

Sult ghy laghen yeghelicken bereyden?

 

 

 

Ghy sult ghedoodt werden (alsnv bedreyght)

 

Ghelyck een wand, die sick ten valle neyght,

 

End euen als een muer ghebroken gaer,

 

Ghy raedslaeght hoe ghy hem afwęrpet daer,

 

Ghy hebbet lust aen de lueghen. mit monde

 

Ghy looft wel, męr vervlouckt van herten gronde.

 

 

 

Doch, o myn siel, wacht op God, mtt gheduld,

[fol. 60r]

 

Want gantslick aen hem hanght dyn hopɇ end huld

 

Hy is myn rotß, myn heyl, kurt afgheseyt,

 

End myn burgh, ick sal niet wanckeln, myn heil

 

End eerɇ is van God, den rotß myner crachte,

 

Myn hope staet op God daer ick op wachte.

 

 

 

Ghy volcken all betrauwt op hem altyd,

 

Stortt uwɇ herten vrymoedigh voor hem wt,

 

God is uwɇ hoop, męr der menschen ghetal

 

Is lichtuęrdigh, end lueghentaligh al,

 

Wen sy in der waghɇ all waren gheleghen,

 

De lichtuęrdig-heyt sousɇ allɇ ouerweghen.

 

 

 

Vertroostet v niet op onrecht end roof,

 

Begheeft v niet tot ydelheden grof.

 

So t’goed aenuloeyt, sett der t’herte niet op,

 

God heeft gheseyt, hy is onß maght end hoop,

 

Ghenadigh bist du, Heer, so men kan męrcken.

 

End vergheldest allen na huere węrcken.