Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ Dauid ontuloden van Achis, als beschreuen is .i.Samu.xxi. dichtde desen Psalm, welcke also vele sentencien is vatende, als hy versen heeft, grootmakende daerin de voorsichtigheyt Gods end syn mildigheyt tot den die tot syn bermhertigheyt huere toeulucht nemen, vermaent oock alle menschen tot liefde end oeffeninghe der godsaligheyt. Ick wil steets den Heer vry
Prysen, syn lof sal t’aller stond
Rycklick wesen in mynen mond,
So langhe als ick hier sy,
| |
[Folio 31v]
| |
 Myn siel sal hueren rom
In God hebben, Die beangst syn,
Sulckes hoorende sullen fyn
Sick verhueghen daerom.
Maeckt doch groot end bekent
Mit my den Heer, van herten reyn,
End laett ons louen in’t ghemeyn
Synen naem excellent.
Ick heb den Heer ghesocht,
End hy heeft my verhoort seer fyn,
End wt allerley vreeses pyn
Verlost end wtghebrocht.
Wie hem t’aenschauwen komt
Die sal ghewiß werden verlicht,
Daer beneuen syn aenghesicht
| |
[Folio 32r]
| |
Sal niet werden beschaemt.
Wie daer is onderdruckt,
Roupende tot God werdt verhoort.
End werdt brocht wt den angste voort
Tot vrueghden onghedruckt.
S’Heeren Enghel omschranst
End mit bollewęrcken beurydt
Die den Heere vreesen altyd,
End versekertse gants.
Smaket doch end aenschauwt
Hoe vriendelick dat de Heer sy,
Och hoe ghelucksaligh is hy,
Die op hem vast vertrauwt?
Hebbet voor ooghen fyn
Den Heer, ghy, die syn heylghen syt,
Want ghebreck hebben sullen niet
Die hem vreesende syn.
Die Leeuwen sullen wel
Hongher lyden end groote nood,
Męr die daer soecken den Heer groot
Den niets ghebreken sal.
O kinders, komt tot my,
End wilt uwɇ ooren sluyten niet
Ick sal v leeren mit der vliet
Des Heeren vreese vry.
So wie beghęrigh bist
Een kurtwyligh leuen te vlien,
End in gherusticheyt te sien
Veel goede daghen frisch:
| |
[Folio 32v]
| |
Voor d’boose alwegh beleyd,
End verhoed dyn tonghɇ alleßins
Laet dyn lippen spreken gheenßins
Bedrogh, yemand tot leyd.
Van d’booß wyck end afsta,
End doe goed mit alle bescheyd,
Ondersouck oock de vreedsaemheyt,
End volgh de selue na.
Des Heeren ooghen syn
Op den gherechtighen gheslaen,
End synɇ ooren syn opghedaen
Hueren ghebeden fyn.
D’aenschyn des Heeren is
Ouer alle misdaders quaed,
Om wt te royen mit der daed
Wt ęrdɇ huer ghedachtniß.
De gherechtighen frisch
Roupen tot den Heer, diesɇ erhoort,
End wt allɇ huer verdrieten voort
Verlostse vry ghewis.
Die Heer is den na by
Die eens ghebroocknen herten syn
End die na den gheest syn in pyn,
Helpt hy end steltse vry.
Veel iammer end verdriet
Den gherechten mensche ghemoedt,
Męr God maeckt hem wral, mit spoed
Los, end verlaett hem niet.
Hy bewaert sulcken man
| |
[Folio 33r]
| |
Alle syn ghebeenten so vry
Datter niet een, hoe kleyn het sy,
Ghebroken werden kan.
Męr de godloose sal
Door syn eyghen boosheyt vergaen,
End wie haett den gherechten man
Die sal komen tot val.
Die Heer lost end beurydt
Synr knechten siel die op hem staen,
Daer sal oock ia niet een vergaen,
Die op hem verhoopt vry.
|
|