Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
De Prophete wterlick bedrouft synde, ouer dat hy sach Gods name onteeren, door de godloosen, begheerter van ontslaghen te syn: end roupt wt tegen hen, daer | |
[Folio 25v]
| |
na is hy versekert dat hem God verhoort heeft, welcken hy beueelt alle gheloouighen. O Heer, die daer bist myn steenrootse,
Ick roup tot dy, daer op ick trotse,
Wil dyn ooren voor my niet stoppen,
So du dynen mond niet doest open,
Ick sal den ghelyck syn (kurt af)
Diemen daer is schietendɇ in’t graf.
| |
[Folio 26r]
| |
Wil mynr stem bede, sonder stooren,
Wanneer ick tot dy roup verhooren
End wanneer ick verheff myn handen
Tot dyn heilighdom, my mit schanden
Den godloosen wil niet toedoen,
Noch den die mit luste booß doen,
Die daer wel mondlick spreken vrede,
Męr huer hert spreeckt quaed end onurede,
Gheef hen, Heer, na huere misdaden,
End na d’ergheyt huerer aenslaghen,
Na huer handwęrck geef hen doch schoon,
End vergheld hen den rechten loon.
Want sy hebben des Heeren węrcken
In huerɇ herten niet willen męrcken,
Noch bemęrckt het węrck syner handen
Wonderbaer end menigherhande,
Hy salsɇ also te gronde slaen,
Dat sy nemmer sullen opstaen.
Danck sy God, die nv (als oock stedes)
Verhoort heefst de stem myns ghebedes,
God is myn kracht end myn schild reine:
Myn hert vertrauwt op hem alleine:
Hy is myn hulp, dies bin ick bly,
End sal hem oock lofsinghen vry.
God is onß sterckheyt mit ghewalde,
End een heilsaem kracht syns ghesalfde,
Bewaer dyn volck, Heer, sonder sneuen,
End spoed dyner ęrfuen wil gheuen,
Weydse deghelick ouer breyd,
| |
[Folio 26v]
| |
End verheffɇ oock in eewigheyt.
|
|