26 Psalmen

[p. 2]

Het argument des eersten Psalmms..

¶ De Propheet leert, waer in de saligheyt der menschen gheleghen is, saligh segghende de ghene, die de Wet des Heeren beherten: in contrarie oock onsaligh, die die verachten.

Beatus vir qui non habijt.

⁺ Salich is hy die tot de raden,
Der boozer menschen niet en gaet,
noch niet blijft in der sondaers paden,
Niet sitt oock by de spotters quaedt.

+ Saligh is hy die de kercke der booser verlaet.

[p. 3]

 

⁺ Maer in die Wet van GOD den Heere,

 

Neemt zijn ghenoechte, end dagh end nacht,

 

Daer in ghedenckt tot zijnder leere,

 

Hy sal zijn als een boom gheacht.

 

 

 

Ghelijck een boom by der reuieren,

 

Zijn vruchten gheeft tot zijnder tijd,

 

So sal certeyn in alle manieren,

 

Dees man oock zijn ghebenedijdt.

 

 

 

Een bladt en sal niet moghen wijcken,

 

Uan desen boom also gheplant,

 

So sal hy hebben desghelijcken,

 

Gheluck end spoet an allen kant.

 

 

 

⁺ Dit en sal niet moghen gheschieden,

 

Den boozen die Gods woordt verschuyft,

 

Maer hy zal voor Gods ansicht vlieden,

 

Ghelijck voor windt dat kaf verstuyft.

 

 

 

Daerom zullen zy niet by den goeden,

 

Noch in dat oordeel blijuen staen:

 

Hier af zo wil ons God behoeden,

 

Beschermen, ende niet van ons gaen.

 

 

 

Want God bekent den wegh ende d’leuen,

 

Uan die de doecht hantierende zyn,

 

Maer die de boosheyt hier ankleuen.

 

Haren wegh sal gantz verloren zijn.

+ Die haer in de wet des Heren oeffenen, worden by eenen vruchtbaren boom gheleken.

+ De kercke der geueynsder sal vergaen.