25 Psalmen

¶ Ghebedt voer t’sauendts in’t slapen gaen.

HEmelsche ende bermhertighe Uader, na dat dy ghelieft heeft den nacht voer de ruste des menschen te scheppen, wil my de ghenade doen, dat ick desen nacht so ruste na den lichaem, dat myn siele (mit dyner liefde beuanghen synde) altydt tot dy wake, niet verghetende de groote weldaden, die sy van

[p. ?]

dy ontfanghen heeft, op dat by dien myn consciencie oock haer gheestelicke ruste hebbe.

Ende op dat doer te veel slapens, het vleesch tot sonden niet verweckt werde, wil my bystaen mit dynen Heylighen Gheest, dat ick teghen alle listen des Duyuels, so na den Gheest, als na den lichaem onbeuleckt blyue: op dat myn slapen selfs gheschiede tot dyner eeren. Ende om dies wil dat desen dach niet voerby is sonder teghen dy grootelick gesondicht te hebben: ghelyck het nu al bedeckt is mit de duysternissen, die du op der aerden sendst: wilt oock (doer dyne barmherticheyt) bedecken alle myn sonden, op dat ick daer doer van dyn aenschyn niet veruremdt werde: doer onsen Heere Iesum Christum Amen.