25 Psalmen

Het Argument des .120. Psalms.

[p. 44]

¶ De Prophete begheert van loeghenachtighe tonghen ontslaghen te syn, hem beklaghende van de boose, dat hy mit haer gheen vrede (die hy soeckt) kan vinden.

Ad Dominum cum tribularer

I. V.

⁺ Wanneer ick was in teghenspoet
So riep ick God aen met der spoet
End hy heeft my mit blyden schyne,
Uerhoort so hy eenpaerlick doet,
De syne in druck end pyne.

+ De godsalige in teghenspoet tot God roepende werden verhoort.

[p. 45]

 

⁺ Ach Heere God my siel beurydt,

 

Uan boosen lippen t’alder tydt,

 

Die niet dan loghenen vertellen,

 

Ende haren naesten onghemydt,

 

Tweetonghich eewelick quellen.

 

 

 

Wat kan de valsche tonghe doen,

 

Anders dan twist end tweedracht broen,

 

Als een krachtichs mans scherpe pylen,

 

End gloyende kolen van houte groen,

 

So is sy tot allen wyllen.

 

 

 

⁺ Wee my dat ick als vremdelinck,

 

In Misech bin: d’welck is een dinck,

 

(Om t’volckx boosheyt) swaer om verdraghen

 

In Cedars tenten oock ballinck,

 

Bliue ick te mennighe daghen.

 

 

 

⁺ Ick hebbe te lang ghewoent mit haer,

 

Die niet sochten dan twist eenpaer,

 

Als ick haer van vrede vermelde

 

Sy hebben niet gheuraecht daerna,

 

Maer teghen my haer sy stelden,

+ Het perikel ende venyn der valscher tonghen.

+ Die van Mesech woenden int Noorde van den Iootschen lande, end die van Cedaer int suyde.

+ De godloose soecken twist De godsalighe vrede.