25 Psalmen
(1557)–Jan Utenhove– AuteursrechtvrijBeati quorum.I. V. | |
[pagina 15]
| |
Ga naar margenoot+ O wel salich, wiens boosheyt is vergheuen,
End wiens sonden bedeckt syn in dit leuen.
Salich is hy, wien de Heer niet toeschryft
Syn sonde, end in wiens gheest gheen bedroch blyft.
Om dat ick dy myn mysdaet heb verswegen,
Mits myn roepen, myn beynen syn verdwenen,
Want my dyn handt beswaert heeft dach end nacht,
Myn sap is gaer tot somer droochten bracht.
Maer als ick dy gheopent heb myn sonde,
| |
[pagina 16]
| |
End niet bedeckt, iae selfs als ick vermomtde,
Ick wil den Heer belyden myn misdaet,
Al teghen my, so vergaefstu myn quaet.
Ga naar margenoot+ Hierom sullen alle heylighe aen alle syden,
Bydden tot dy Heer in bequaeme tyden:
So sullen sy beuryt syn ouer al,
Uoer wateruloet end allerley misual.
Du bist myn burch, van verdriet sulstu my vryden,
So sal ick my mit lofsanck gaer verbliden,
Uerstant end leer dyns wechs ick dy gheuen wil,
End mit myn ooghe dy gheleyt gheuen stil.
Ga naar margenoot+ Wilt doch den peerde end mule niet ghelycken,
Die gheen verstant hebbben alsoo’t mach blycken:
Mit een ghebietmaer ghetemt meoten syn,
Op dat sy haer schicken nae uwen sin.
Ga naar margenoot+Veel ongheluckx sal den godloosen naken:
Maer die den Heer vertraut, sal troosting smaken,
Ghy oprechte, in den Heer v verblyt,
Ende verhuecht v all, die rechthertich syt.
|
|