Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Van den 103. Psalm.
LOf, prijs en eer, moet u, o Heer, geschieden,
Mijn ziele moet tot u Heere opvlieden,
Om te loven uwen heylighen naem:
Laet u lof van mijn lippen 'tuwer eeren
Altijdt verbreyden, groot maken vermeeren,
In een Godtsaligh, goet leven bequaem.
O ghy mijn ziel, hert sin ende ghemoeden,
Voedt u gheheel met die Hemelsche goeden,
Spijst en versaedt u met Godts heyligh woort:
Want een mensch leeft niet alleen by den broode
Maer by u woort, een troost in druck en noode:
Daerom loof ick u altijdt voort en voort.
Want ghy komt my so Vaderlijck besoecken,
En troost my in't bedt mijnder kranckheydt kloecke,
In mijn benaude sweet als water vloedt,
Lagh ick als in Lelyen en Roosen,
| |
[pagina 457]
| |
Ghenoechelijck, vermaeck'lijck, spelen koosen,
'Twas al lieffelijck, schoon, mooy ende soet.
Hoe wel ick nochtans in weken en daghen,
Geen eetbaer broot smaeckte, door swacke vlagen
Noch van mijn legher-stede niet en quam:
Des moet ick dancken, loven ende prijsen,
En alle eere ende roem bewijsen,
Dat heylich, lieve, ghebenedijde Lam.
Want sijn wonden doen mijn gebreeken heelen,
Sijn treuren doet mijn vreughde gantsch vervelen
En treckt mijn ghemoedt geheel 'tHemelwaert:
Ben gantsch gheneyght te laten d'aertsche leden
Om t'ontfanghen u eeuwighe woonstede,
Daer ick u gheheel Goddelijck gheaert,
Magh dancken, loven, prijsen en groot maken,
Sonder hinder van dese aertsche saken,
Die my hier al te veel hinderen Heer:
Maer 't schijnt dat ghy mijn sieckte hier wilt wenden,
Tot ghesontheydt, al hoop ick na het ende
Nochtans zy u naem lof prijs ende eer.
Alleen is Heer mijn vriendelijcke bede,
Laet mijn leven toenemen in u vrede,
Tot stichtinghe van u ghemeente soet,
En tot eer van u liefste welbehaghen,
| |
[pagina 458]
| |
En neemt my wech in't salighst mijnder dagen,
Om te besitten u eeuwighe goet
Waer toe ick heb een vast seker betrouwen,
Dat ghy my sult ter saligheydt behouwen,
Des ick u Heer love met danckbaerheyt:
Laet u gheest my hier alletijdt gheleyden,
Dat mijn lippen u eer en lof verbreyden,
Van nu voortaen tot inder eeuwigheydt.
Dit Lof-sangh is bereydt
In't bed mijnder kranckheydt.
Anno 1625.
Na beter. |
|