Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck– AuteursrechtvrijNa de wijse: Aenhoort mijn geclagh bloeyende jeught.
GEliefde suster klaeght uwen smart,
Tot Godt die uwen helper wart,
Hy weet u noot, hoe kleyn hoe groot,
Hoe langh hoe hart.
Seght by menschen can ick geen hulp sien,
Waer sal ick keeren, waer sal ick vlien,
Dan tot u Heer, mijn troost, mijn eer,
En hulp allien.
Van u comt vreughde, verdriet en pijn,
Ghelovet soo zy de name dijn,
| |
[pagina 411]
| |
Ghy leytse in, tot onser min,
En medecijn.
Siet nu aen u dienst-maeght die ghy tucht,
En onder u versoeckinghe sucht,
Geeft dat mijn plaegh, by nacht en daegh,
Geeft eenigh vrucht.
Macht sijn Heere, laet mijn quale vlien,
Doch niet mijn, maer u wil moet gheschien,
En leyt mijn gangh, soo cort of langh,
Onder u ghebien.
Het is al goet, Heere wat ghy doet,
Wy zijn selven die saken niet vroet,
Door uwen wil, soo swijch ick stil,
Mijn ziele voedt.
Ist u wil dat ick noch langher ly,
Ende noch beter gheloutert zy,
Ick ben te vreen, geeft my met een,
'Teeuwigh verbly.
Of moet ick hier Heer een spieghel zijn
Van lijdtsaemheydt, soo wilt stercken mijn,
In alle noot, 'tzy kleyn of groot,
Dat bid ick dijn.
Wat schadet hier eenen harden slagh,
Alst herte op u recht rusten magh,
Vws gheests bystant, hulpende handt,
| |
[pagina 412]
| |
Is mijn gheclagh.
Of schoon het lichaem door smert en leyt,
Vaert na die nietighe nietigheydt,
Het is al niet, die namaels siet
V Saligheydt.
O Goetheydt alder goedigheydt vroet,
'Tis al goet, en soet, wat ghy doet,
Stort hongher in, u soete min,
Soo ist al goet.
Ick begeer en soeck u alleen Heer,
Maeckt u in mijn elende niet veer,
Ghy sijt gheheel mijn lot mijn deel,
Meer ende meer.
Na beter. |
|