Kleyn liedtboecxken

[Wel op staet ons by, Heere, wy vergaen]

Na de wijse: Van den hondert en sesthienden Psalm.

[p. 402]

 

VVEl op staet ons by, Heere, wy vergaen

 

Comt daelt op ons, wy wachten met verlanghen,

 

Comt stijft ons kranckheydt, stut ons swacke gangen,

 

Recht ons weder op, wilt ons niet versmaen.

 

Comt daelt op ons met dijn H. Gheest,

 

Laet druypen dijn leer, als een soete reghen,

 

Laet vloeyen, als een dauwe, uwen seghen,

 

Op ons bedroeft ghemoet, in dit tempeest.

 

Verquickt ons dorre ziel door milde vloet,

 

Ghelijck ghy Heer, soo menighmael voor desen,

 

V groote kracht door gunste hebt bewesen,

 

Dies wil ick eeuwigh blijven u knecht soet.

 

Laet mijn swack gemoedt bestaen in't gevecht

 

En leert my recht nu uwen wille strijden,

 

Dat ick ter rechter, noch ter slincker glijden,

 

Slecht ende recht, behoedet Heer u knecht.

 

Ick moet uytstaen veel aenvechtinghe quaet,

 

En word bestreden van binnen en buyten,

 

En moet oock meest het vuyltjen veeltijt uyten,

 

Geeft dat ick behoude die rechte maet.

 

Ick bid om gelt, goet, nochte groote naem,

 

Noch om genoechte van schoone lants-douwen,

 

Om huysen, hoven, noch kost'lijck ghebouwen,

 

Maer om Sion u ghemeente bequaem.

[p. 403]

 

Dat die ghebout wordt in leven en leer,

 

Alleen na uwen wil en welbehaghen,

 

Ick wil geeren smaet, en leyt daerom draghen,

 

Alleen bewaert my, Heere, t'uwer eer.

 

Noch bid ick, Heer, al uyt mijns herten gront,

 

Dat ick altijdt te recht magh overwinnen,

 

Mijn eygen vleysch, hert, gemoedt ende sinnen,

 

En maeckt my soo een slaef van u verbont.

 

Soo wil ick u dancken, loven altijdt,

 

En wil my gheen moeyte laten vervelen,

 

Stort u woort als honighseem in mijn kelen,

 

Tot u eere, en mijns naesten profijt.

Na beter.