Kleyn liedtboecxken

[Mensche Godts, soeckt alleen Hemelsche waren]

Na de wijse: Van den twee-en-der-tighsten Psalm.

MEnsche Godts, soeckt alleen Hemelsche waren,

[p. 297]

 

Wilt van der aerden, gheheel ten Hemel varen,

 

Met hert, sin, ende ghemoede veraert,

 

Van't aertsche, in't Hemelsche lief en waert,

 

Ende wilt die werelt, gheheel verlaten,

 

Acht geen wellust, hoogheyt, noch groote staten,

 

Hebt niet lief, noch weert het ghene Godt haet,

 

En al wat God lieft, niets niet en versmaet

 

Laet u schat, niet hier, maer hier boven wesen,

 

Soeckt het Hemelsch, en niet het aertsch mispresen,

 

Bemint en lieft ghy 't Geestelijck gheheel,

 

So weest hier vernoeght, met het minste deel,

 

Sijt rijck ende machtigh, in u armoede,

 

En voedt u ziele, met Hemelsche goede,

 

Want elck dingh leeft, en sterft in sijn natuer,

 

Het lichaem gheniet, aertche spijse puer.

 

Maer die ziele ontfanght, geest'lijcke saken,

 

Tot spijse en dranck, met lust ende vermaken,

 

Daerom is u herte, in God wel gherust,

 

Door eenigh aertsch bedrijf het niet uytblust,

 

Hoort Gode alleen, in u ziele spreken,

 

En soeckt te verbeteren u ghebreken,

 

Rechts loops wilt neerstigh nae den Hemel gaen,

 

In u gangh niet vertoeven, noch stil staen.

 

Maer wilt God alleen, in God soecken, vinden

[p. 298]

 

En u soo veer van't aertsche goet ontbinden,

 

Dattet u in't Hemelsche, niet en keert,

 

In Godt altijdt opwast ende vermeert,

 

Hoe dat ghy u selven meer sult versaken,

 

Hoe ghy Christum meer en meer zult ghenaken,

 

Sijt vier van u selfs, ende nae by Godt,

 

Acht gheen dingh meer, dan sijn heyligh gebodt.

 

Laet die liefde, dese werelt wech vlieden,

 

Plant in u hert, Godts liefde, wil ghebieden,

 

Want waer die liefde Godts gheheel regeert,

 

Daer wordt de liefde des werelts verteert:

 

Maer soo wie nu na den vleysche wil leven,

 

Daer wort den geest Gods geheelijck verdreven.

 

Daerom wilt ghy in Godt wesen gheheel,

 

Soo houdt Godt den Heer, alleen voor u deel.

 

Sijt ghy noch vast, aen dese aertsche goeden

 

Hoe sullen die Hemelsche u ziel voeden,

 

Ist dat ghy die aerde niet en verlaet,

 

Hoe comt ghy tot een goe Hemelsche staet:

 

Veel gelt, en goede, is Prilgrims ende Gasten

 

Hun eyghen beswaringh, hinder en lasten,

 

Daerom begheert, noch soeckt meer nochte min

 

Dan daer ghy best, mee reyst ten Hemel in.

Na beter.