Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
Auteursrechtvrij
[pagina 218]
| |
Soo heeft hy tot haer ghesproocken benamen.
Ghy gheslachten der slanghen onbequaem,
Wie heeft u wijs ghemaeckt, alsoo ick raem,
Om die toecomende toorn te ontvlien,
Doet rechte vruchten der boeten met ien
En denckt niet eens in uwe herte nader,
Wy hebben Abraham tot eenen Vader.
Want Godt is machtigh uyt een harde steen,
Abram Kind'ren te werwecken met een,
Yder boom die geen goe vruchten brenght hier,
Wordt afghehouwen gheworpen in't vyer,
Ick doop u nu slechs met water tot boete,
Die na my comt sal't met den gheest versoeten.
Christus begeert hier me de doop t'ontfaen,
Waer toe Iohannes hem niet kond verstaen,
Iesus sprack latet nu alsoo gheschien,
Iohannes volghde Christus wil allien,
En doopte hem in die Iordaen een male,
Doen sachmen die geest op Christum neer dalen.
Na Iesus cruys-ampt, voor sijn Hemel-vaert
Sprack hy tot sijn Apostels lief en waert:
Gaet leert alle volcken, ende doopt haer
In die naem des Vaders en des Soons claer,
En des heylighen geests, om niet te dolen,
Soo leert haer oock wat ick u heb bevolen.
| |
[pagina 219]
| |
Als vervult was den soeten Pinxster-Feest,
Soo ontfinghen d'Apostelen Godts Gheest
Spraken alderleye talen, goet ront,
Met sulcke fondamenten ende gront,
Dattet haer door't herte sneedt het sermoene,
En spraken broeders wat sullen wy doene.
Petrus die seyde doet boete bequaem,
En laet u doopen in des Heeren naem,
Tot vergiffenis van u sonde quaet,
Soo sult ghy ontfanghen al metter daet.
Die gaven des heylighen geests beminde,
Want dat is u belooft en uwen kinde.
Al die sijn woort geeren hebben ontfaen,
Die zijn seer volherdelijck voort ghegaen,
In d'Apostelsche leer en ghemeenschap,
In't ghebedt ende breken des broots knap,
Alle die gheloovigh waren bequamen,
Hadden alle dingh met malcander t'samen.
Die van Samarien gheloofde schoon
Philippus preken van Iesu Godts Soon,
En lieten haer doopen alle ghemeen,
Beyde mannen ende vrouwen alleen,
Symon wert gheloovigh en liet hem doopen
Doch met bedroch om veel gelt op te stroopen.
Doen die Moor-man Christi comst had verstaen,
| |
[pagina 220]
| |
Soo sprack hy wat belet my nu voortaen,
Dat ick niet mede soude ghedoopt zijn,
Philippus seyd ghelooft van herten fijn,
So mach 't geschien, waer op hy gingh vertonen
Te ghelooven, Christus te zijn Godts Sone.
Doen is de Moor-man gedoopt soo't behoort
En reysde vroolijck sijnder straten voort.
Lidia worde 'thert open ghedaen,
Sy heeft met haren huys de doop ontfaen.
Veel Corinthers, toe hoorende met hoopen,
Wierden gheloovigh en lieten haer doopen.
By na twalif mannen in het ghetal,
Waren met Iohannes doop, ghedoopt al,
Als Paulus sprack van't gheloof aen Christi,
Soo lieten sy haer wederdoopen vry
In die naem des Heeren Iesu verheven,
Den Doop vordert, 'tgeloof en een vroom leven.
En weet ghy niet, seyt Pauwelus, hoort mijn
Dat wy alle die in Christum doopt zijn
Dat wy ghedoopet zijn in sijnen doot,
En zijn 'tsamen met hem begraven groot
Door 't doopsel en met Christo weer verresen,
In een nieu leven, soo't behoort te wesen.
Ghy sijt alle Godts Kinderen ghelijck,
Door 't gheloove aen Iesum Christum rijck,
| |
[pagina 221]
| |
Want hoe veel dat uwer ghedoopt zijn saen,
Die hebben Iesum Christum aenghedaen,
Siet hier en is gheen Knecht, Vry, Man, noch Vrouwe,
Want ghy sijt t'samen een in Christo trouwe.
Paulus spreeckt tot den Colossensen twie,
En Petrus in sijn eerst Epistel drie,
Van't Doopsel, en op ander plaetsen veel,
Waer van den Doop ghehandelt wort gheheel,
Daer wordt ghesproken alleen van den ouden,
Die kind'ren worden daer buyten ghehouden.
Want daer en is gheen meer dan eenen Godt
Een gheloove, en eenen doop, in't slot,
Op dat gheloove in boetveerdicheydt,
Moet den Doop'lingh oprecht wesen bereydt,
Om den Doop t'ontfangen, na schrifts maniere
Christus doopt alleen met den gheest en vyere.
Na beter. |
|