Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
AuteursrechtvrijNa den wijse: Van een Oostersche Psalm. Alleyn Godt in den hooghsten sy eer. | |
[pagina 184]
| |
MYn alderliefste inden Heer,
Een liedt moet ick u schencken,
Ick ben niet tegenwoordigh, maer veer,
Nochtans ick u ghedencke,
In mijn afscheyt van de Stadt Ry,
Om u weder te cmen by,
Gheen quaedt en sal ons krencken.
De heer wil ons brenghen by een
Deur sijn groote ghenade,
Om te wand'len in liefd' en vreen
Eenvuld'lijck op sijn paden,
Sijn handt heeft ons t'samen ghevoeght,
Waer aen mijn hart seer wel ghenoeght:
Ick danck hem voor sijn daden. Wat Godt den Heere t'samen brenght
Dat sal de mensch niet scheyden,
Haer woeden, rasen gantsch niet krenckt,
Die sijn goetheydt verbeyden
Haer hart ootmoed'lijck neder slaen
En laten smaedt over haer gaen
D'elendighen sal hy leyden.
De cleyne sijn altijdt verhooght,
De groote neeghestooten,
De rijcke gantsch'lijck uytgedrooght,
Sijn arme huysghenooten
| |
[pagina 185]
| |
Met segheningh gantsch overstort,
Aen siel noch lichaem comt te cort,
'Tmach over al wel loten.
Wat sal ons gebreken/ gantsch niet
So wy slechs ghetrou blijven.
O werelt ghy sijt als een riet,
Wanckelbaer in u drijven,
Fortuyn is haest terugh ghekeert,
De heerelijcke wort onteert,
De verachte sal beclijven.
O God bewaert ons slecht en recht,
Eenvuldigh in u vreesen,
Ghy weet dat ons doen is oprecht,
Wt een goet hart gheresen,
Tot uwer Eer en Majesteyt
Hebt ghy den wegh selve gheleyt,
Ten most anders niet wesen.
Het vleys moet heel te onder gaen,
Den gheest moet sijn verheven,
De Heere leyt ons op sijn baen,
In eenmoedelijck leven.
Hoe souden daer twee wand'len heen,
Die met malcander niet sijn een?
Godt sal ons gracy gheven.
O Salomon seer wijs van raedt,
| |
[pagina 186]
| |
Hoewel is't te versinnen,
Dat een alleen wel wederstaet,
Maer twee kunnen verwinnen,
Soo de ervaringh ons wel leert.
Niet lof'lijcker op deser eerdt,
Laet wy malcander beminnen.
En leven in eendrachticheyt
Nae Godes welbehaghen,
Toonen niemant ongunst of leyt,
Maer een goet hart toedraghen
Malcander ende yder man,
SO houdt Godt sijne hant daer an,
Nu en t'eeuwighen daghen.
Laet ons blijven in sijn ghena,
Die hy ons heeft bewesen,
Bidden dat hy ons vroegh en spa
Voort wil leyden mits desen
In eenderley sin en ghemoet,
Dat altijt is gheneyght tot goet
In de rechte Godts vreese.
Mijn hart is heel tot u ghekeert
Beminste inden Heere,
De Heer geeft dat wy lief en weert
Wandelen t'sijnder eeren,
In een ghenoeghlijck hart en sin,
| |
[pagina 187]
| |
Godt isser yet onbequaems in
Dat wilt doch van ons weren.
Met dit ghesanck soo met mijn hert
Met u in Godt vermaecken,
Ben ick teghenwoordigh of vert,
'Tghemoet sal by een raecken,
Ghy laet my nimmermeer alleen,
Hoe is mijn hart soo wel te vreen,
Voor Godt in alle saecken?
Dancken loven uyt 's herten grondt
Laet ons de goede Heere,
Loflijck prijsen uyt eenen mondt
Adieu druck fantaseren
Een goedt begin maeckt goedt behagh:
Tot een goedt endt Godt helpen magh,
Vertrou ick t'sijnder eeren.
Na beter. |
|