Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
Auteursrechtvrij
[pagina 38]
| |
Na de wijse: Godt proeft zijn uytverkoren.
M.
VYt liefde comt groot lijden
En dickmael swaer verdriet.
Wee hem: die nae dees tijden
Weerom gheen troost gheschiedt.
G
Hoe soud't meughelijck wesen
Dat u niet soud gheschien?
Troost en blijschap mits desen;
Want mijn hart is met u ien.
M.
Waerom duert dan soo langhe
'Tverdriet in's hartsen sin?
Het valt my dick soo banghe,
Of ick verlaten bin.
G.
Wat meught ghy nu beginnen,
Sulcks te claghen van my;
Wanneer liet ick u minnen
Achteloos gaen voorby.
M.
Wel waer is dan ghebleven,
Troost die ick deur u vondt?
Niet dan verdriet'lijck leven
| |
[pagina 39]
| |
Namaels daer uyt ontstondt.
G.
Ick sal u helpen draghen
Het Kruys voor ende nae,
Alleen wilt met my waghen
Te volleghen mijn rae.
M.
Mijn wil ick in u handen
Gheve met goet opstel:
Ghy laet my niet in schanden,
Ben ick versekert wel.
G.
Hoe soud'ick u verlaten,
Wiens lief' my heeft door-wondt?
Wie heeft tot uwer baten
U oyt meer liefd' ghejont.
M.
Niemandt is uws gelijcken,
Ghy sijt het altemael,
Boven schoon, jongh of rijcken
Bemin ick u principael.
G.
Mijn ghedaent is vervallen,
Mijn schoonheydt is verteert:
Wie isser nu van allen,
Die met lust my begeert.
M.
Mijn heer, 't is een persoone,
Ter werelt acht als niet:
| |
[pagina 40]
| |
Sy can niet schoon vertoonen:
Maer 't herte t'uwaerts vliet.
G.
Sulck een is al mijn soecken,
Laet gaen 'swerelts samblant:
Wilt u in my verkloecken,
Ick bied mijn rechterhandt.
M.
Mijn heer, mijn hooft verheven,
Mijn Bruydegom sijt hey,
Mocht ik met u eeuwigh leven,
Soo waer mijn harte bly.
G.
Mijn Bruydt, mijn Lief, mijn Schoone
Beminst'ter werelt wijt,
Comt nu ontfanght de Kroone
In't eeuwighe jolijt.
Na beter. |
|