Zedenzangen

[p. 83]

Vruchteloosheid.

Toon: Schoon bloemgewas, en edel kruid.

Wat baat het vruchteloos gepoogt,

Met ingespannen kracht,

Wanneer het geen men dus beoogt,

Vergeefs zou zyn gewacht.

Te ploegen op een rotssteenkorst,

't Gezaai in oeverzand,

Of word van iemand hooi gedorst:

Dit toont maar onverstand.

Geef 't heilige den honden niet:

Hun braakzel maakte 't vuil.

't Veroorzaakt maar, als dat geschied,

Weêrbassen en gehuil.

O smyt geen paarlen voor een zwyn:

Strooit daar geen roozen voor.

Uw loon zou drek en modder zyn.

Uw moeite was te loor.

Verspilt doch geen verstandig woord

Voor d'ooren van een zot:

Uw wysheid wierd dan niet gehoort;

Maar gy noch toe bespot.

Een ketter, die hardnekkig twist,

Is uw gesprek niet waard.

Dan wierd maar moeit' en tyd verquist,

En gantsch geen vrucht gebaart.

[p. 84]

7.

 

Een wrev'lig zondaar haat en smaad,

 

Wie zynen plicht betracht.

 

Die hem uit liefd' bestraft, en raad,

 

Word wel met schimp belacht.

Maar als hy, die verstand heeft, zwygt,

Dan is 't een booze tyd.

Als God ook geen gehoor en krygt,

Dan is zyn straf niet wyd.

Besteed uw' arbeid niet, of geld,

Aan 't geene niet verzaad;

Op dat geen naberouw u quelt,

Wanneer het is te laat.