Zedenzangen

Zelfplaage.

Toon: Cecilia.

Hy, die wil and're jagen,

Zal zelf niet stille staan:

En die wil and're plagen,

Doet zich ook onlust aan.

Die vrede gaat verstooren,

Vermengt zich in den stryd.

Grypt gy een wolf by d'ooren,

Hoe raakt gy hem weêr quyt?

Wat onrust zal 'er wezen?
Wat haat, wat spyt, wat vreezen?
Hoe maalen wel de zinnen,

Wanneer men overlegt,

Hoe dat men 't zal beginnen:

Schoon tegen liefd' en recht?

Plaagt gy met pleitgeschillen:

't Vaagt ook uw' buidel leêg.

Die and're smeeren willen,

Zy krygen ook een veeg.

Voor wonden, en voor slagen,

Zal iemand weêr, tot loon,

Blaauw oog of builen dragen,

[p. 42]

 

Of sneed' in neus of koon.

 

En gaat gy iemand schelden:

 

Men zal u dat vergelden,

 

Ja wel gereed betalen,

 

Met woeker by de som.

 

Die schimpen wil, en smaalen:

 

Hy krygt zo goed weêrom.

Denkt niet, wie zou my krenken?

Men vind myn' meester wel,

Wanneer men 't minst zou denken,

En maakt zich zelven spel,

Ei! houd dan rust en vrede:

Doet niemand onrust aan:

Dan hebt gy dit ook mede:

't Zal wel met alles gaan:

Maar quelt gy d'een den and'ren,
O gy verbyt malkand'ren.
Is ergens twist gerezen,

Ei jaagt den vrede na.

Dat zal u heilzaam wezen,

En hoeden voor veel schaê.