Mengelstoffen van vele christelijke gezangen
(1709)–Carolus Tuinman–
Auteursrechtvrij
[pagina 315]
| |
Stemme: Allein zu dir Herr Jesu Christ.
I.
HOe groot, ô God, is uwe macht,
Die Gy laat zien en hooren,
Als uw verbolgen Donders kracht
En Blixems 't Zwerk doorbooren!
Hoe schrikk'lijk word dus uw geweld
En heerlijkheid ten toon gestelt!
't Kan niet recht worden nagespeurt
Hoe dat gebeurt;
Schoon Hemel, Lucht en Aard' als scheurt.
II.
Gy schud den zwaaren Aarden-Kloot,
Zo dat zijn gronden beven:
De Bergen dav'ren van die stoot,
En al het Land daar neven.
De Wolken stap'len zwart en dik
Gods Donder-Stem brult gruwzaalik.
De Blixems Lichten breed en wijd:
Niets is bevrijd:
Vuur, Lucht en Water staan in strijd.
III.
Het Aard-rijk ziet het, en verschrikt:
Den afgrond zelf moet trillen.
Als 't Blixem-vuur den mensch aanblikt,
Zou hy wel vleugels willen.
| |
[pagina 316]
| |
Des Donders schetterend geluid
Bazuint uw kracht en grootheid uit:
Die Gy rechtveerdig oeff'nen kond,
In deze stond,
Tot wraak der opgehoopte zond.
IV.
Ja, Heer! by ons is al de schuld:
Wy hebben U beledigt.
Maar ach! heb doch met ons geduld,
En zy met ons bevredigt.
O Vaders Hert! waar vlieden wy
Doch heen, daar onze schuil-plaats zy?
Uw gramschap zou van stonden aan
Ons doen vergaan,
Wierd geen genaê, maar recht gedaan.
V.
Wy arme wormtjens met malkaêr
Begeven ons tot weenen,
En bidden, in dit groot gevaar:
Ach! wilt ons doch verleenen
Bevrijd te zijn van ongeval;
Nu 't onweêr uitberst over al:
Dat ons geen Hemel-vuur verteer',
Maar dat wy weêr
Uw lief'lijk aanschijn zien, ô Heer?
VI.
ô God! die groot zijt van genaê:
Ach! wilt uw volk behoeden
Voor ziels en lijfs verderf en schaê;
Schoon storm en buyen woeden.
O Vader! geev dat ons niet raakt
Een slag daar Berg en Rots van kraakt.
Bescherm ons voor des Donders macht,
Vol schrik en kracht;
| |
[pagina 317]
| |
Byzonder in de duist're nacht.
VII.
Bewaar ook, Heer! ons Huis en goed:
Sterk ons in 't vaste Geloove:
O laat geen vreez' in ons gemoed
Vertrouwens kracht verdooven.
En voor een quaaden snellen dood
Beveilig ons: sta in den nood
Uw zwakke Kinderen doch by;
Op dat nu vry
Van onheil zy en 't hunne zy.
VIII.
Het Vee in 't Veld, ook Loov en Zaad.
Bevelen wy u mede.
By niemand anders vind men raad
Of hulp in tegenheden.
Gy schut ons met een zek're hoed'
Voor Hagel, Brand en Watervloed,
Of wat ons anders schaad en deert:
Zo Gy het weert,
Word niet een hair aan ons verzeert.
IX.
Zy die op Stroomen, of ter Zee,
In schepen zich bevinden,
Beschik hen doch een goede reê,
En toom de woeste winden,
En golven: red hen uit de nood:
Zy zelv hun anker: laat geen stoot
Of storting, zand, of bank, of klip,
Man, goed, en Schip,
Verdoen, dat niets 't verderf ontglipp'.
X.
De Donder, Hagel, Bliksem, vier,
Die wel een Land omkeeren,
| |
[pagina 318]
| |
Wind, Water, 't is in Gods bestier:
't Volbrengt 't gebod des Heeren.
Verschoon ons, Vader! uit genâ.
Geev dat het onweêr overga.
Ik weet Gy zijt van goedheid rijk.
Wie 's U gelijk?
Spreek dat dit onweêr van ons wijk'.
XI.
Laat ons uw trouwe Vaders Hert
In deze nood bezeffen.
En zoud niet uwer Kind'ren smert
U zelf aan 't Herte treffen?
Wy bidden dan dat Gy dit doet,
Om Christi onzes Heilands bloed.
Zo werd uw goedheyd steeds verbreid,
En lof gezeit,
Bei nu, en in der eeuwigheid.
|
|