Mengelstoffen van vele christelijke gezangen

Onbetaalbaare Schuld Uit een Spreuk van Bernardus.

Stemme: Reveille vous, &c. pag. 33.

I.

MYn God, gy schiept my eens gantsch heerlijk:

En weêr herschiept Gy my, wanneer

Ik zo wanschapen, en zo deerlijk,

Ontleken wat aan U, Mijn Heer.

II.

Maar niet zo licht, als Gy voor dezen

My schiept, herschiept Gy my: een woord

Gaf my in Adam 't volle wezen;

Daar tot herschepping meer behoort.

[p. 311]

 

III.

 

Een woord, ja menig', uit te spreeken

 

Was tot, hervorming niet genoeg:

 

Daar moest uw herte-bloed voor leeken,

 

En 't kost u Traanen en gezwoeg.

 

IV.

 

Gy gaaft my aan my zelf, met 't leven.

 

Als ik my had verloren, doe.

 

Hebt Gy, heerscheppend', weêrgegeven

 

My aan my zelf, en U daar toe.

 

V.

 

'k Ben u dan een en ander maalen

 

My zelven voor my zelf verschuld:

 

Maar, Heer! wat zal ik U betaalen

 

Voor U, 't geen zulk een prijs vervult?

 

VI.

 

Schoon ik my zelf al duizend werven

 

U gaf; by U is 't niet met al.

 

Ik moet dan in uw schuld wis sterven:

 

Die 'k eeuwiglijk belijden zal.