Mengelstoffen van vele christelijke gezangen

Ziel-Spraak. Wegens 't Waare Goed.

Stemme: Psalm 2.

I.

O Ziel! bedenk uw wezen doch eens recht.
Gy zijt een geest: 't zijn geestelijke zaaken
Al wat u past. 't Licham'lijk is te slecht
Dan dat het u gelukkig zoude maken.
D'oneind'ge Geest heeft u tot Hem geschapen:

En Hy alleen vervult al uw begeert.

Wat moogt g' u aan dat zichtbaar is vergapen?

Gy vind geen rust, voor dat g' u tot Hem keert.

II.

Helaas! hoe zijt gy zo vervleeschelijkt,

Die heerschen moest in lichaam en in zinnen,

Dat uwe lust na haare drift gelijkt?

Hoe laat gy u daar van zo verr' verwinnen?

[p. 224]

 

Verbeeld u eens de gantsche wereld d'uwe:

 

Vind gy daar heil en waar genoegen in?

 

Hoe moogt gy doch dat slijm en lijm niet schuwen?

 

't Verdwijnt en pijnt: 't is schade voor gewin.

 

III.

 

Geen aardsche schat maakt arme zielen rijk:

 

Geen purper kan haar naaktheid overkleden:

 

Wat zoekt gy dan zo diep in modd'rig slijk?

 

Wat jaagt, wat wroet gy dan zo lang beneden?

 

Laat and're zich aan d'ydelheid verslaven:

 

Kies beter Deel, en zoek 't bestendig Goed.

 

Een aard'ling mag na 't geen dat niet is draven:

 

Een Hemeling gaêrt schatten voor 't gemoed.

 

IV.

 

Wat blijft'er van 't lichaam'lijk na de dood?

 

't Geen geest'lijk is en kan zy niet verslinden.

 

Dat 's zwijnen-draf; maar 't is geen kind'ren brood.

 

Alleen in God is 't waare Goed te vinden.

 

Al had gy 't al; wanneer gy God ontbeerde,

 

Dat al was niet: maar hebt gy Hem, dat 's al.

 

Daar vind de ziel al wat haar lust begeerde:

 

't Geen tijd noch dood haar nooit ontroven zal.

 

V.

 

Juich, Wereldling om koren en om wijn:

 

'k Misgun u niet uw ingebeeld vermaken.

 

Ik heb genoeg, wil God de mijne zijn.

 

'k Wil alles graêg om zijnen t' wil verzaken.

 

Mijn ziel! gy moet u hemelwaards verheffen.

 

Daar is uw schat. Vlieg 't ondermaansch voorby.

 

Geef Heer! dat ik dit altoos mag beseffen,

 

En schenk U zelf ten eigendom aan my.