Mengelstoffen van vele christelijke gezangen

't Al voor 't Niet.

Stemme: Wat baat der nijders argelist. Of; Indien de rijkdom maakt gerust.

I.

HOe dwaas is doch de blinde mensch,
Die steeds in d' aardsche drek gaat wroeten:

En dat stelt tot zijn herten-wensch

't Geen hy moest trappen met de voeten?

[p. 222]

 

Wat geeft de gantsche wereld baat,

 

Wanneer de ziel daar meê vergaat?

 

II.

 

Geen Ophyrs goud, hoe schoon het blonk,

 

Geen schat uit Tarsis Zilver-mijnen,

 

Geen Paarlen die ons Uphaz schonk,

 

Geen Diamanten, noch Robijnen,

 

Geen wereld zelf met al haar goed

 

En zoet verzadigt het gemoed.

 

III.

 

Al 't aardsch is immers te gering

 

Dan dat het mag de ziel bekoren

 

Van een vergeest'lijkt hemeling,

 

Die van en uit God is geboren,

 

En erfgenaam der hemel-schat:

 

Dien oog, noch oor, noch hert bevat.

 

IV.

 

Het Goud van 's Hemels glori-hof,

 

Dat Glas, die Paarlen en die steenen,

 

Zijn vry al van een ed'ler stof

 

Als ons de wereld kan verleenen.

 

't Is boos of broos al wat zy heeft:

 

Maar duurzaam 't geen den Hemel geeft.

 

V.

 

Weg, ydel eindig! Zielen-lust

 

Kan iets oneindigs maar verzaaden;

 

Mits zy maar in haar Schepper rust:

 

Hy doet de ziel in wellust baaden.

 

Als aard noch hemel meer is, zal

 

JEHOVA noch zijn al in al.

 

VI.

 

Zoud ydelheid en enkel niet

 

d'Onsterfelijke ziel vernoegen?

[p. 223]

 

't Geen als met arends vleugels vlied,

 

Laat daar een aardeling om zwoegen,

 

Die 't ondermaansch' heeft tot zijn lot:

 

Mijn ziel en rust niet als in God.

 

VII.

 

Laat and're rijkdom, wellust, eer,

 

En alles na hun wensch genieten:

 

Het eenigst' deel dat ik begeer

 

Is God. Dan zal 't my niet verdrieten

 

Al is 't dat ik dat alles miss',

 

Wanneer maar God de mijne is.