Beginzel van hemelwerk

(1720)–Carolus Tuinman– rechtenstatus


't Schepzel - al. Toon: Verlaat ge dus uw eigen ziel? 1. Als ik 't geschapen Al beschouw, Het zy daar boven, of hier onder; Dit weêrgalooze konstgebouw Vertoont alom een heer'lyk wonder: En 's grooten Scheppers majesteit Word door het Schepzel-Al verbreid. 2. 't Gesternt, dat aan 't uitspanzel gloeit, Toont ons den Maker, door zyn straalen. Het aardryk, met wat daar op groeit, En leeft: de zee zo wyd van paalen, En diep, met wat, daar zwemt, of spruit, Dat alles roept den Schepper uit.
[pagina 5]
3. Niets is'er, dat niet op zyn wyz' Den Vormer roemt. O wat al monden, Die steeds uitgalmen 's Heeren prys! Och dat wy maar recht hooren konden! O wierd hy dus van ons getast, Gelyk het reed'lyk Schepzel past! 4. Als hy de wereld had gegrond, Hoe juichte 't koor der Engelschaaren, Dewyl 't daar stof tot lof in vond! O dat wy meê dus bezig waren! Doen wy dat niet: ô snoode zaak! Het schepzelheir dient aan zyn wraak. 5. Maar zo Gods zichtbaar bouwgevaart', Aan 't ydel dienstbaar om de zonde, Dus luisterryk zyn' roem verklaart, Waar heên men d'oogen wend in 't ronde: Wat denkt men van dien hemel zelf, Wiens ondervloer is 't stergewelf?