Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 193]

Eindelijk

Nachtvlinders paarden piepend met wilde katten.
Stenen gaapten hun lelijke gebitten bloot.
In 't bruisend riool speelden vier ratten
kaart: 'n uil reed met 'n kruiwagentje door 't rood.

Nóg begreep ik 't niet: ik schudde de heg!
Kevers ritselden met hun doornen dolken.
Licht wandelde, steunend op 'n stokje. De weg
giechelde, woelde, stiet 't hoofd aan de wolken.

Ook hier niet? Nee! 'n Spijkerbroek vermoordde
'n muis, 'n vuilnisbak gilde, tolde,
brak open en toonde z'n buik boorde -

vol koppen, waarvan 'r een krijsend in 't riool rolde.
Eindelijk: m'n melk ruiste, m'n tepels bloedden
toen ik je, achter 'n schutting, teder voedde.