Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 78]

X
Sprookje over Heikal

Heikal de hegmus
tsjilpte lummelig
vanuit 't holletje in de haag
de dood had touwtjes gewonden
om z'n pootjes
teer de hand op z'n schoudertje gelegd:
heikal zou nooit meer uitvliegen!

Grote kastanjes butsten
op de klinkerweg
bladeren oud als schimmel
schoven weemoedig voort of ritselden -
triest vond Heikal
dit allemaal, triest
hij legde z'n kopje tussen
z'n veren en stierf.

Met 'n plof
viel heikal op de asfaltweg
als 'n kastanje
en butste
Heikal was niet meer.