Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 47]

't Is de waanzin weer

't Is de waanzin weer,
't neerslachtige verdriet van de herfst
dat 't tafeltje doet kraken en kreunen,
't torentje sjokoladebekertje moeizaam leunen
terwijl ik vol angst
m'n hoofd verborgen hou
in 'n gekreukeld
nat gehuild stuk krant.

In de stoffige leeszaal zoek ik je
en ben je 't weer niet
die als 'n spin klimt door 't stof
en schuil gaand in 'n scheur
schuchter naar me oploenst.

En ik rén, rén rond!

En hoor opnieuw de wind en vrees:
‘Als de dood, de dood
z'n stormram zal torsen
op de schouders van de wind
als de winter, de winter
met z'n laars van tocht zal trappen
onder de spleet door van de deur
en ik heb je dan nog niet gevonden...!?!?’

Dan zal ik toch nog naar je blijven zoeken.

[p. 48]

 

En als ik je gevonden heb

 

dan zal ik je ogen kussen

 

de tranen drogen in je stem

 

dan zal ik m'n hand

 

op je schouder leggen

 

en zeggen

 

‘dat de wereld maar 'n kleine hand

 

jóuw kleine hand vol waanzin is!’