Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 34]

Poging tot ontmoediging
Opgedragen aan Henna

Dan stak
nog wel ergens 'n pier
z'n kop
boven de grond en riep:
‘Liefde wordt niet meer uit kelken gedronken
zoals weleer, van goud en zo,
maar als 'n eenzaam avontuur
geleden
tot we tot op onze draad versleten zijn’.

‘Ja, ja’ riep jij,
‘jij bent zoals die kabouter
in dat toneelstuk
waarin ik voor de eerste keer
verliefd werd
jij bent zoals die kabouter

die zong:
“Niemand weet
niemand weet
dat ik Repelsteeltje heet”,
niet?’

‘Ha, ha’ riep ie
hij stak z'n beide armpjes
schaterend van plezier
in de lucht
‘ha, ha’
plotseling
'n hevige rukwind
die rukte z'n bolhoedje
af
sloeg

[p. 35]

 

z'n zwart parapluutje

 

uit z'n hand:

 

wég was ie!

 

 

 

‘Liefde wordt niet meer uit kelken gedronken

 

zoals weleer, van goud en zo

 

maar als 'n eenzaam avontuur

 

geleden

 

tot we tot op onze draad versleten zijn’

 

mompelden wij.