Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Net freegje!

Beam, hoe mijden de fûgels sa lang
Dyn krune, tefoaren in hôf fol sang?
En hoe sa hommels no binne
Dyn tûken libbene brokken muzyk
En is de hjerst oan sangen sa ryk,
Sa blier yn 'e skiedende sinne?

Freegje, freonen, ei freegje 't my net;
Mar freegje 't oan jim eigen hert,
En lit de fûgels mar floitsje
Salang it sjongen har barre mei,
En harkje der út-en-troch ris nei,
As jimme har sangen fermeitsje.

Skynt de sinne jit oer myn lôf,
Mei koarten falle de blêden ôf -

[p. 352]

 

aant.

 

Dan sil de winterwyn komme,

 

As 't fûgelt stil yn syn herntsjes sit;

 

Salang jouw' de hjerst oan sangen jit

 

Al wat de simmer fersomme.