Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Eala fria Fresena!

Fan 'e wylde see besprongen,
Tûzen kearen op 'en nij,
Faak bekampe, nea betwongen,
Wien' de Friezen rûn en frij;
Frijdom wie de heechste wet
Yn it eale Friez'ne hert;
Mannen, sjong,
Mannen, sjong 't elkoar dan ta:
‘Eala fria Fresena!’

Mei de gleone skerpe swurden,
Focht him d' âffaar earen frij;
Bliuw dan, golle rûne wurden,
Spreuk fan d' âlden, bliuw ús by!
Meie ek namme en taal fergean,
Do, o frijdom, bliuw bestean!
Klink yn 't rûn,
Oan de fierste neiteam ta:
‘Eala fria Fresena!’