Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Ik jou de wyn myn suchten mei

Ik jou de wyn myn suchten mei,
Myn klachten en myn sangen;
Hy strûst sa rimpen oer de wei
En rûst dy om 'e wangen.

Hy tysket yn dyn hierren om
En lústert dy yn d' earen:
‘Hy skriemt om dy, syn libbensblom,
Syn langstme en syn begearen.

Syn holle yn 't tinken is fertiisd
En dreamrich stean syn eagen,
Wylst yn syn siele 't leed opbrûst
Yn grutte, wylde weagen.

O fammeherte, roazeknop,
Gean op foar dyn beminde,
En weits him mei dyn swietrook op
Ut djipten fan ellinde!’

Dat lústert dy de wiffe wyn
En giet dy dan út d' eagen;
Hy sil de hege himel yn,
Mar brekt, ferstruid yn fleagen.