Zedelijke en stichtelijke rijmen

Eenige aenmerkingen over het doen van een trouwe vriend, daar den vleider tegen schrikt.

En voor eerst in proze.

EEn trouwe vriend doet weldaad, en stelt het uit zijn gedachten, hy gedenkt het niet, ten zy den ontfanger 't hem indachtig maakt, hy zoekt het beste zijnes naasten, en weet datmen malkanders last moet dragen, 't is hem

[p. 157]

lust veele te beminnen, en van veele bemint te zijn, maar 't voornaamste hangt aan eenen, met wien hy 't zijne als gemeyn acht, hier van schrikt den vleider, en zijns gelijken is hy nijdig.

Hier van volgt de uitbreidinge op de wijze:
Domine kozyntje.

TRouwe vriendens werken

Zijn van groot opmerken,

Zy doen als den sterken

Het gene weldaad raakt,
Zy kunnen haar bedwingen
Van roem in goede dingen;
Want 't gene dat het maakt
Aan haar herte niet en smaakt.

2.

Gevenze geschenken,

't Raakt niet aan 't gedenken,
Zy ontgaan het krenken,
Dat weldaaad licht aankleeft,
Wanneermen zoude achten
Veel goets hier voor te wachten,
Want niet in weldaad leeft,
Als wanneer d'ontfanger 't geeft,

3.

't Komt dan tot ons naken

Door 't indachtig maken,
Maar 't en kan niet raken
Tot onzer eigen goet;
Maar dit verheugt de zinnen
Des naasten nut te winnen,
En dat ons overvloet
Hem in arremoe behoet.

4^t

's Naasten last te dragen,

Dat geeft groot behagen,
Die dit niet mishagen
Die vinden haar verheugt,
Voornaam als mededogen
Verzelt by groot vermogen,

[p. 158]

 

Want dan ontstaat veel vreugt

 

Door het oefnen van die deugt.

 

5.

 

Veele dan te minnen

 

Komt van goede zinnen,

 

Die kan veele winnen,

 

Zoo wie daar toe geraakt,

 

Het geeft een vrolik leven

 

Voor die zich zoo begeven,

 

Want dus is 't datmen naakt

 

Zijnen Godt die 't hoogste smaakt.

 

6.

 

Die haar dan zoo stellen

 

Zijn ontlast van quellen,

 

Liefde baart verzellen,

 

Zy vinden haar bemint;

 

Want die 'er veel beminnen

 

Die neigen veeler zinnen,

 

Dat zy zijn wel gezint

 

Door de weldaad die haar bint.

 

7.

 

Maar dus buiten veelen

 

Komt hy mede deelen,

 

Een niet tot verveelen,

 

Maar dien hy is gezint,

 

Met wien hy is genegen

 

Zijn vrientschap recht te plegen,

 

Om dat hy in hem vint

 

Iet verborgens dat hy mint.

 

8.

 

Zoo doet niet den vleider,

 

Noot maakt hem een scheider,

 

Hy is een misleider

 

Vol nijt aan zijnen aart;

 

O Godt! wilt my bewerken

 

En in de liefde sterken,

 

Geeft dat my niet bezwaart,

 

Maar in 't goede houdt bedaart.