Zedelijke en stichtelijke rijmen

De vleyers blijven in voorspoet, maar in tegenspoet scheidenze, als volgt:

En voor eerst in proze.

DE vleyers zijn by luizen te gelijken, die by de mensch blijven zoo lang hy leeft, maar na zijn leven het bloet te niette gaande, verlaten hem, ziet daarom toe, op die zich omtrent u stelt.

Hy is ook by valsch gout te gelijken, dat door onderzoek bekent wort, 't is daarom nodig te letten of hy zich in alles gelijk is.

[p. 150]

Hier van volgt de uitbreidinge op de wijze van Courante simple, of Vaar wel mijn lief mijn schoone zon.

DE luizen en der vleyers daat

Is van een toon en ziet op eigen baat,

Zoo als 't de luizen doen om 's menschen bloet,

Zoo doen 't de vleyers ook om 's menschen goet.

2.

Zoo lang de mensch in 't leven is,

Zoo gaan de luizen in haar voorspoet wis;
Maar als de mensch zijn leven is te niet,
Dan eind zijn bloet, en komt des luis verdriet.

3.

Dus gaat het met den vleider mee,

Die in de voorspoet trouwlijk houdt zijn stee,
Maar als de voorspoet u ontwijken zal,
Dan komt hy niet meer onder u getal.

4.

Ziet daarom toe, op die zich stelt

By u, en die gedurig tot u helt,
Of dit oprecht is, zonder valsche gront,
En of hy ook in alles is goet ront.

5.

Merkt aan het valsche gout en ziet

Hoe dat zijn schoone schijn ons geeft verdriet,
Ja 't kan door nieuwheit schoonder zijn in 't oog
Als 't fijne gout, waar door ter veel bedroog.

6.

Maar 't komt dan op de toetse aan,

En wat 'er meer vereist om vast te gaan
Zoo moet men doen aan die men onder zoekt,
Op dat men niet door lift en wort verkloekt.

7.

Want valsheit toont wel schoonder schijn

Als die de waarheit lieft en best zal zijn;
Maar waarheit is in alles zich gelijk,
Wie onderzoekt die vint het klare blijk.

8.

De waarheit heeft eendrachtigheit,

En toont in alles zijn bescheidentheit,

[p. 151]

 

Hy gaat recht deur van 't nieuwe tot het out,

 

En heeft zich vast op oude trouw gebouwt.

 

9.

 

Heel anders is 't met 's vleiers werk,

 

Die zich niet houden kan in waarheits perk,

 

Hy toont een glimp, maar uit een nieuwigheit

 

Dat tot de outheit niet kan zijn verspreit.

 

10.

 

O Godt? laat my na waarheit staen,

 

En stelt my vast op trouw en waarheits baan,

 

Laat liefd en vriendschap in my zijn gevest,

 

En houdt my staan tot op het alderlest.