De gouden oogst

[p. 102]

[Wie op den uitkijk zit - en wacht]

Wie op den uitkijk zit - en wacht

of eenmaal nog zal gloren

een dag, dat liefde hem zou aanhooren

vóór 't eindlijk sluiten van den nacht -

hoe meent hij dat, in heet begeeren,

hij weet niet waar, een vogel fluit

wiens pril en onbestemd geluid

verkondt dat straks dë uren keeren,
en uit den nacht weêr de uchtend rijst -