De gouden oogst

[p. 11]

[Liefste, 't zwijgen is]

Liefste, 't zwijgen is
waar het harte klopt, ook spreken:
is onvoelbre wind geen teeken
van Lente's verrijzenis?

Om liefd' kan de ziel soms smeeken
zonder woorden-storenis,
lijk, door diepren watervloed, in kreken
ook bij windestilte ruischt het lisch.

Zelfs, waar wisse woorde' ontbreken,
't eigen zielsgeluid te ruimer is:
zijn ten lucht de starre' ontsteken
elke zucht is wondernis.

Liefste, 't zwijgen is
waar het harte klopt, ook spreken:
en een zucht het luidste breken
van Liefde's geheimenis.