Tuiltje van geurige dichtbloemen op Franschen bodem geplukt

[p. 69]

Op Italiën.

Wat kan men in Itaalje vinden?

Gebrek, en hoogmoed steeds daarby,

Geen gulheid, vele vleijery,

Veel loosheid en veel valsche vrinden;

Veel heeren, door hun namen groot,

Gehuist in prachtige vertrekken;
Veel luiäarts, veel doorluchte gekken,

Gewoonlyk zonder geld en brood.

Nooit, nooit is my dat land behaaglyk,

Hoe zeer natuur 't haar gunst ook toon';

't Schynheilig volk verdooft dat schoon,

En maakt me Italië onverdraaglyk.

Dat vruchtbaar land, den paus ten pryz',

Ziet slechts door duivels zich bewonen,
Die (kan men zulk een fout verschoonen?)

Veröordeeld zyn naar 't paradys.

voltaire.