Tuiltje van geurige dichtbloemen op Franschen bodem geplukt

[p. 9]

Lize.

Hoort gy, Lize! 't schrikklyk weder?
Zie, de bliksems snorren neder!

Vlugten we in 't geboomt'.

Lize beeft en schroomt;

Zy blyft, en durft niet verder;

Wat word ze al angst gewaar!

Zy vreest, in 't fel gevaar,

Den donder en den herder.

Maar, 't onweêr groeit aan;

Natuur is verbolgen!

Helaas! wat bestaan?

Ach, Dorilas volgen.

Verschrikt en ontzet,

Verhaast zy haar schreden:

De vrees doet een' tred,

De min doet een' tweeden.

Zy slaakt een weiflend ach;

Niets kan haar' schroom verwinnen:

Zy toeft... een donderslag

Jaagt eensklaps 't bosch haar binnen.

[p. 10]

 

Wat is zy vervaard!

 

Wat zal zy verrichten?...

 

Dan, 't onweêr bedaart:

 

Ze ontvlieden zyn schichten;...

 

De minnegod schiet,...

 

Ze ontvlieden hém niet.

 

Voor beiden verholen,

 

In wolkjes verscholen,

 

Dóórschoot hen het wicht

 

Met brandenden schicht.

 

De lucht is bedaard,

 

En Lize word banger:

 

Wat maakt haar vervaard?

 

De lucht is bedaard,

 

Zy is het niet langer.

 

 

 

colardeau.