Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 3

[p. 97]

Klagt.

Ik zag my, helaas! door Driope beminnen,

Met teder gevoel,

Maar thans is zy gram en ontrefbaar van zinnen;

Maar thans is zy koel.

De min had zyn' koker te kwistig ontsloten,

Al vlammend naar buit:

Thans rukt hy de pylen, te spilziek verschoten,

De boezems weêr uit.

Ik voel noch een' schicht, die my foltert, ô liefde!

Ontruk hem my vry,

Of geef dien te rug, die Driope doorgriefde,

Of neem deez' 'er by.