Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 2

[p. 77]

Aan Klorimene.

Gy vraagt my, lieve Klorimeen'!

Wat vreugde een kusch ons toch kan geven?

ô, 't Zoet van 't kusschen smaakt ge alleen,

Maar word u nooit beschreven.

Zo 't u verborgen bleef zyt gy 'er de oorzaak van.

Vergun me uw lipjes aan te raken,

En dan zal straks myn mond, die 't u niet schetsen kan,

Voor 't minst het u doen smaken.