Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 2 (1802)

Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 2

(1802)–Hendrik Tollens– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 66]
Izidorus en Annette. ‘Hoor, ik moet u iets verhalen: Kom dan toch, Annette! hoor. ô Wat zal het u verwondren!... ‘Luister dan!’ riep Izidoor'. ‘Herder Kotrus en Dorinde, Wie slechts de echt sints kort verbind, Zyn de blydste en heilrykste ouders Van het allerschoonste kind.’
[pagina 67]
‘Hoe! Dorinde!’ roept Annette: Zy is moeder! och, is 't waar? Zy, altoos myn speelgenoote, En, als ik, slechts zestien jaar! ‘Zy bezit een aartig wichtje! Heb ik u wel recht verstaan? Zy!... Och, zeg my, Izidorus! Zeg my toch, hoe komt ze 'er aan?’ ‘'t Is my onbekend, Annette! Doch 't is wis het huwlykszoet, Dat die blyde vreugd kan baren, En dit heil ontwellen doet.’ ‘Hoe! het huwlyk?... Kom dan mede; Wy beminnen toch elkaêr: Dat men ons, voor Hymens outer, Daadlyk aan elkander paar'.’
[pagina 68]
‘Hoe! gy wilt?’ - ‘Ik wil voorzeker! Kom toch spoedig! vliegen wy! Hoe! Dorinde gade en moeder!... Kom! ik ben zo oud als zy.’

Vorige Volgende