Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 2

[p. 32]

Aan Amarante.

Gy vraagt my, Amarant'! wat liefde toch beteekent,

En wat haar krachten zyn, daarby.

Men schetst dit nimmer, hoe welsprekend,

Hoe kunstig en hoe stout men zy.

Maar, ach! indien men kon beschryven

Wat liefde en minnen is,

Dan zoud ge, ô Amarant'! niet meer gevoelloos blyven,

Dan minde gy gewis.