Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 1

[p. 89]

Antigenes.

Wat snoeft ge, ô trotsche Antigenes!

Op uw gevoelloos hart?

Waaröm belagcht gy, vol van waan,

Myn liefde en minnesmart?

Kent gy de vreugd, die ik geniet

In 't hevigst van myn' druk?

En kent ge, ô koele Antigenes!

Uw eigen ongeluk?

[p. 90]

 

ô Als ik hooploos smeek en schrei

 

Om Hilaas wedermin,

 

Dan sluit myn droefheid, myn gezucht,

 

Noch reinen wellust in!

 

Maar gy, wiens hart nooit vurig slaat,

 

Die nimmer tranen leekt!

 

Zeg, koele! wat geniet gy toch,

 

Daar u 't gevoel ontbreekt?

 

Wat snoeft ge op uwe vryheid toch

 

Die 't reinst gevoel vertreed?

 

Waaröm belagcht gy toch myn boei

 

Die wellust baart in 't leed?

 

Blys, trotsche, koele Antigenes!

 

Blyf trotsch, blyf koel, blyf vry;

 

Doch, ik verkies uw vryheid nooit

 

Voor myne slaverny.