Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 1

[p. 91]

Klorinde.

‘Ach, waaröm toch, Klorinde!

Zyt gy zo schoon en wreed?

Kan niets u dan bewegen

Daar 'k zo veel om u leed?

Hoe vele lange nachten

Doorwaakte ik niet met smart!

Wat kostte gy my tranen,

En zuchten aan myn hart!

[p. 92]

 

Waaröm toch laat gy vruchtloos,

 

Myn dierbre zielvrindin!

 

My om uw liefde smeeken

 

En om uw wedermin?’

 

 

 

‘Omdat’, dus sprak het meisje:

 

‘De jongling, lieve vrind!

 

Zo lang hy smeekt om liefde

 

Het trouwst en tederst mint.’