Gezamenlijke dichtwerken. Deel 7-9

[p. 111]

Een twaalftal minneliedjes.

[p. 113]

Themire.

Op het zoompje van de beek

Zit Themire, neergebogen,
En de traantjes uit haar oogen

Maken grond en steenen week,

Op het zoompje van de beek.

Op het zoompje van de beek

Vraagt zij aan de stille baren,
Waar haar vreugd is heen gevaren,

Sinds haar Thirsis ontrouw bleek

Op het zoompje van de beek.

[p. 114]

 

Op het zoompje van de beek

 

Zag zij hem met Dirce kozen,

 

Met haar dartlen, zonder blozen,

 

Tot hem trouw en eer ontweek

 

Op het zoompje van de beek.

 

 

 

Op het zoompje van de beek,

 

Roept Themire, luid en teeder,

 

d'Ongetrouwe vruchtloos weder,

 

En ze zijgt, van weemoed bleek,

 

Op het zoompje van de beek.

 

 

 

Op het zoompje van de beek,

 

Bij 't gesuis der wilgenblaren,

 

Zucht ze tot de stille baren:

 

‘Dat ik ras van smart bezweek

 

Op het zoompje van de beek!’