Gezamenlijke dichtwerken. Deel 7-9
(1856)–Hendrik Tollens–
Auteursrechtvrij
[pagina 97]
| |
B.
Die toekomst blinkt van 's Hemels zegen,
Die ochtend straalt op Christus kerk.
A.
Gods tempel wordt een vredetempel:
Het twistvuur ligt er koud en doof.
B.
Geen afgeweerden van den drempel,
Dan 't ongeloof en 't bijgeloof!
A.
De breede kring verbreedt zich verder,
De toevloed wast, het tal groeit aan:
B.
Dat zijn uw schapen, éénig herder,
Die ééne kudde voor wilt gaan!
A.
En waar, gij langverstrooide scharen,
Hereent ge u om den Godsgezant?
B.
Dat oord van aller zamengaren
Zij 't Godvereerend Nederland!
| |
[pagina 98]
| |
Koor.
Zoo zult ge op nieuw dan 't voorbeeld geven,
Gij, stipjen op de wereldkaart,
Maar zegenrijkste plek op de aard!
Gij, volk, het minst in rang verheven,
Het meest door burgerdeugd vermaard,
En - waar ook elders troonen beven -
Als ringmuur om uw vorst geschaard!
Zoo zult ge op nieuw een voorbeeld geven,
Den eerbied aller volken waard.
Recitatief.
Dank, dank zij God, die ons dat voorregt heeft beschoren!
Dank, dank den vorst, die ons regeert,
Die al zijn volk, in ieders tempelkoren,
Verdraagzaamheid en godsvrucht leert.
Rijs, dag der dagen! voor onze oogen!
Toon de aarde 't schouwspel, hemelschoon:
Geheel een volk voor één altaar gebogen,
Gelijk geschaard om éénen troon.
| |
[pagina 99]
| |
Terzet.
A.
Vloeit, Neerlands Christnen! vloeit te zamen!
Stroomt, Christnen van al de aard! tot één!
B.
Vergeten alle leus en namen!
De naam van Christen blijv' alleen.
C.
Voor allen, wie dien eernaam dragen,
Dezelfde templen, de eigen leer!
A.
De stichting, die haar feest zag dagen,
Herzie dien feestdag nimmermeer!
B.
Dan stijgen luider jubelklanken
Tot U, o bron van liefde en licht!
C.
Dan zullen de englen met ons danken:
Het Godsrijk is op aard gesticht!
| |
[pagina 100]
| |
Koor.
Dat is de toekomst, die wij hopen,
De morgen, die de kimmen kleurt.
Sluit, heerlijk schouwspel! sluit u open,
En, laatste neevlen! scheurt.
Hoor, God van goedheid! hoor de bede,
Die tot uw zetel streeft:
Geen derde jubel volg' dit tweede:
Het zij voor 't laatst beleefd!
|
|