Gezamenlijke dichtwerken. Deel 7-9

Slotzang.

Nu den boezem lucht gegeven!
Hart en zang tot Hem geheven,

Die in hart en nieren ziet:

God daarboven! zie beneden;
Hoor, verhoor de kinderbeden,

Stijgende uit hun juichend lied.

[p. 83]

 

Loon hen, Hemel! loon de braven

 

't Zorgend koestren, voeden, laven,

 

't Redden van de onnoozelheid;

 

Zegen, waar geen mensch kan loonen,

 

Zegen tot hun laatste zonen,

 

Waar hun stam worde uitgebreid.

 

 

 

Welk een deugd, hoe hoog geprezen,

 

Zou, o God! zoo heilig wezen

 

Als de hulp aan 't weerloos kind?

 

Jezus, dien wij 't loflied zingen,

 

Welk een glans hem moge omringen,

 

Blinkt het schoonst als kindervrind.

 

 

 

Maar wat loon uw gunst moog geven,

 

Straf niet, God! die ons misdreven:

 

Zie, wij knielen smeekend neer:

 

Moog ons bidden U bewegen!

 

Geef onze oudren ook uw zegen,

 

En geen onzer vraagt nog meer.