Gezamenlijke dichtwerken. Deel 7-9

[p. III]

Berigt voor den eersten druk.

Toen ik, in den aanvang van mijne poëtische loopbaan, niet wijzer dan vele jeugdige dichters van vroegeren en lateren tijd, mij eene eereplaats in den tempel van den Roem door overmaat van geschriften en gedichten dacht te kunnen verwerven, behoorde tot de veelvuldige door mij uitgegeven boekjes en blaadjes, eene verzameling van uit het Fransch vertaalde gedichten, die ik, onder eenen nog bloemrijker titel dan dien van den tegenwoordigen bundel, in het licht zond. Dat boekje, ofschoon niet minder gebrekkig en verwerpelijk dan alle andere onrijpe lettervruchten mijner onervarene en onbestuurde jeugd, bleef nogtans, tot mijn leedwezen, langer in aanzijn dan

[p. IV]

vele andere mijner mislukte dichtproeven, en menig goedwillig en inschikkelijk boekverzamelaar liet het naast mijne latere bundels eene onverdiende plaats beslaan. Ik heb voor deze onderscheiding geene andere reden kunnen opsporen, dan dat er, ondanks al mijne onhandigheid, hier en daar, als bij toeval, nog ietwat van den geest van enkele in 't oorspronkelijk fraaije stukjes in overgebleven zal zijn. Maar wat er dan ook de reden van wezen moge, genoeg, ik werd ernstig voor 't gevaar beducht, dat er eene tweede uitgave van dat onhebbelijk en lang door mij afgekeurd boekje zou kunnen verschijnen; en alleen om dat gevaar te ontgaan, besloot ik tot het rangschikken en ter perse leggen van eene andere verzameling van sedert door mij overgezette of nagevolgde stukjes, waarbij ik tevens zou kunnen opnemen of inlasschen zoodanige gedichtjes uit den ouden bundel, die zich niet al te slordig of afzigtelijk mogten voordoen om, als ter sluik, eenige weinige bladzijden in den nieuwen te beslaan. Ik meende door dat middel het vorige boekje te onderdrukken

[p. V]

en te verdringen en het oude sinds lang verwelkte tuiltje van zoogenoemde dichtbloemen voor eenen nieuwen ruiker te doen verwerpen.

Met deze bedoeling dan, en ter bereiking van dat oogmerk-alleen, is deze bundel ter perse gegeven. Ik verzoek diensvolgens den beleefden en belangstellenden verzamelaar mijner dichtwerken, het oude boekje, waarvan al het bruikbare in dit nieuwere wordt teruggevonden, als van geene verdere waarde hoegenaamd, te willen uitschieten en er dit betrekkelijk betere voor in plaats te willen stellen. -

Hoezeer al de hier verzamelde stukjes aan de dichters, wier namen er bij vermeld staan, zijn ontleend, zoo bevinden er zich echter vele onder, waarvan men den oorsprong niet uit de navolging zou herkennen, en die door verandering van versmaat en vorm - somtijds door toevoeging - dikwijls door uitlating - veeltijds door den Hollandschen tooi en tint aanmerkelijk van het voorbeeld afwijken, zoodanig dat ik vele derzelve met minder gevaar en meerder regt voor mijn

[p. VI]

eigendom zou kunnen doen doorgaan, dan menig hedendaagsch poëet zijn zoo genoemd oorspronkelijk werk voor den zijnen.

Dit weinige over het boekje in 't algemeen. Wat ik verder omtrent een of ander stukje in 't bijzonder zou wenschen te zeggen, zal men op de lijst van den Inhoud vermeld vinden.

T.

1839.