Gezamenlijke dichtwerken. Deel 7-9

[p. 75]

Vrede en oorlog.

de voorzanger.

Nu zal 't lied van Vrede schallen:

Mannen, hoort naar mij!

Neen, geen zegen - geen van allen,

Is van meer waardij.

Oorlogvoeren, bloedverkwisten,
Past den duivel - niet den Christen.

Al wie 't hoort,

Zegg' het voort!

allen.

Neen, geen zwaard beslecht' de twisten:

Menschenbloed

Is tot plengen veel te goed.

[p. 76]

 

de voorzanger.

 

Heldenpraal begoochel' dwazen,

 

Schijn' aan kindren schoon:

 

Valsch en nietig, vechtersbazen!

 

Is uw zegekroon.

 

't Zwaard te zwaaijen over de aarde

 

Geeft geen grootheid, heeft geen waarde:

 

Al wie 't hoort

 

Zegg' het voort!

 

allen.

 

Weet het, mannen van den zwaarde!

 

Menschenbloed

 

Is tot plengen veel te goed.

 

de voorzanger.

 

Waar de vorst des burgers leven

 

Meer dan lauwren telt;

 

Waar geen vrouw behoeft te beven

 

Voor haar man in 't veld;

 

Waar de kindren veilig slapen,

 

Daar is zegen... Mannen, knapen!

 

Al wie 't hoort!

 

Zegt het voort.

[p. 77]

 

allen.

 

Lieve koning! zwaai geen wapen:

 

Menschenbloed

 

Is tot kwisten veel te goed.

 

de voorzanger.

 

Maar als roof en onregt dagen,

 

Dreigen in 't geweer,

 

Haardsteê en altaar belagen,

 

En ons erf en eer:

 

Dan de zwaarden uitgetogen

 

En de roovers aangevlogen!

 

Al wie 't hoort

 

Zegg' het voort!

 

allen.

 

Zulk een strijd wil God gedoogen:

 

Menschenbloed,

 

Mannen, is dan niet te goed.