Gezamenlijke dichtwerken. Deel 7-9

[p. 59]

Op 's konings verjaardag.

Nu lustig en vrolijk! de feestdag is daar!
Gejubeld, gejuicht en gesprongen!
Wij hebben niet, sedert van daag voor een jaar,
Op 's konings verjaring gezongen.
Wie 't luidst en het vrolijkst nu schalt op dit feest,
Die toont er zijn zucht voor den koning het meest.

Wie 't luidst en het vrolijkst nu schalt op dit feest,
Die toont er zijn zucht voor den koning het meest.

[p. 60]

 

Voorwaar, wel te vreê, vergenoegd zijn en blij,

 

Dat, mannen! zijn kostbare zaken;

 

Het menschdom nogtans, hoe verlicht het ook zij,

 

Telt veel onverstandige snaken:

 

In plaats dat men stuurman en loods laat begaan,

 

Zou elk wel aan 't roer van het schip willen staan.

In plaats dat men stuurman en loods laat begaan,
Zou elk wel aan 't roer van het schip willen staan.

En draaide nu elk eens het roer naar zijn lust,

Hoe dwars zou het scheepje dan gieren!

Het zwalpte van de eene naar de andere kust -

Daarom moet maar Een het bestieren;

En wie nu bedachtzaam en moedig dat doet,
Dien keuren we als stuurman ervaren en goed.

En wie nu bedachtzaam en moedig dat doet,
Dien keuren we als stuurman ervaren en goed.

[p. 61]

 

Zoo blijf dan, o koning! de stuurman alleen;

 

Zoo hou dan het staatsroer in handen!

 

Al loeit nu de krijg om het hulkjen ook heen,

 

Gij laat het verzeilen noch stranden,

 

Schoon menig van ons, bij een noodweer als dit,

 

Zoo ruim en gemaklijk als anders niet zit.

Schoon menig van ons, bij een noodweer als dit,
Zoo ruim en gemaklijk als anders niet zit.

Maar klagen en kermen verligten geen nood;

De moed komt te pas in gevaren.

Wij weten, zoo gij de elementen gebood,

De orkaan zou wel spoedig bedaren:

Gij hebt toch geen twist en geen oproer gesticht,
Maar strijdt, tot uw smart en met weerzin, uit pligt.

Gij hebt toch geen twist en geen oproer gesticht,
Maar strijdt, tot uw smart en met weerzin, uit pligt.

[p. 62]

 

Nu lustig en vrolijk! de feestdag is daar!

 

's Lands vader en moeder moog leven!

 

Wil, hemel! uw zegen aan hem en aan haar -

 

En ons toch den vrede weer geven.

 

Uit moorden en branden groeit voorspoed noch eer:

 

Kom spoedig in 't land, lieve vrede! kom weer.

Uit moorden en branden groeit voorspoed noch eer:
Kom spoedig in 't land, lieve vrede! kom weer.