Anansi komt naar Nederland

Regelnummers proza verbergen

[p. 44]

Hoe Anansi, de spin, zijn schulden betaalde

1Op een dag, toen Anansi bijna geen geld meer over had van zijn maandsalaris, 2besloot hij geld te gaan lenen.

3Hij ging eerst naar Kakkerlak die niet ver van hem vandaan woonde. ‘Vriend 4Kakkerlak,’ zei Anansi toen hij eenmaal bij Kakkerlak binnen zat, ‘ik heb dringend, 5wat geld van je nodig. Kun jij mij honderd gulden lenen? Je krijgt het aan het eind 6van de maand terug, zodra ik mijn salaris heb ontvangen.’ ‘Geen bezwaar hoor,’ zei 7Kakkerlak, ‘als ik er maar zeker van kan zijn dat ik het aan het eind van de maand 8terugkrijg.’ ‘Ach, daar hoef je je geen zorgen over te maken. Ik kom je wel zeggen, 9wanneer je je geld kunt komen ophalen.’ Kakkerlak leende Anansi de honderd 10gulden en Anansi vertrok.

11Anansi ging echter niet naar huis. Hij ging naar Haan. Aan Haan vroeg hij eveneens 12honderd gulden te leen, met de belofte het aan het eind van de maand terug te 13betalen. Ook Haan had er geen bezwaar tegen om Anansi geld te lenen. En Anansi 14beloofde ook hem te zullen melden wanneer hij zijn geld kon komen ophalen.

15Vervolgens ging Anansi bij Tijger op bezoek, eveneens om honderd gulden te lenen. 16‘Papa,’ zei hij, ‘ik heb het tegenwoordig een beetje moeilijk. Het leven is een beetje 17moeilijk... ziekte thuis... ziekenhuiskosten... medicijnen... U weet hoe dat gaat, een 18ongeluk komt nooit alleen. En bij wie zou ik anders moeten aankloppen in deze 19noodsituatie? Ik heb wat geld nodig. Aan het eind van de maand krijgt u het terug.’ 20‘Hoeveel heb je dan nodig mijn zoon,’ vroeg Tijger, helemaal onder de indruk van 21Anansi's toestand. ‘Ach,’ zei Anansi, ‘aan honderd gulden heb ik voorlopig genoeg, 22als ik meer nodig heb kom ik wel weer langs.’ ‘Nou, dat is niet zoveel, dat kunnen 23wij wel missen hoor. Als je het maar op tijd terugbetaalt.’ ‘Ja, aan het eind van de 24maand. Ik kom u nog speciaal melden, wanneer u het geld kunt komen ophalen!’ 25Tenslotte ging Anansi ook nog naar Jager, bij wie hij eveneens honderd gulden

[p. 45]

26leende om de ziekenhuiskosten en de medicijnen te kunnen betalen voor zijn zieke 27vrouw, Ma Akuba.

28De rest van de maand vierde Anansi elke dag feest. Iedere dag at hij pom, pastei, 29kip...

30Toen brak de laatste dag van de maand aan. Maar Anansi verdiende niet eens 31honderd gulden per maand. Wat te doen?

32Op de negenentwintigste ging hij zijn schuldeisers melden, dat zij de volgende dag 33hun geld konden komen ophalen. Hij ging naar Kakkerlak en vroeg hem precies om 34half acht 's avonds langs te komen. ‘Dus morgenavond, precies om half acht: niet 35vroeger en niet later.’ ‘Goed, dat is afgesproken, tot morgen dan,’ zei Kakkerlak en 36Anansi vertrok naar Haan. Hij vroeg Haan om de volgende dag om vijf over half 37acht zijn geld te komen ophalen. Dus Kakkerlak zou om half acht komen en Haan 38om vijf over half acht. Anansi vroeg daarna aan Tijger om om tien over half acht bij 39hem thuis zijn geld te komen ophalen. Dus weer vijf minuten na Haan. En aan Jager 40vroeg Anansi om de volgende dag om kwart voor acht te komen; Anansi zou de 41volgende dag dus in totaal vierhonderd gulden moeten uitbetalen aan al zijn 42schuldeisers!

43De volgende dag zou er een wonder moeten gebeuren.

44De volgende avond kwam Kakkerlak, precies op tijd, bij Anansi thuis. ‘Zoals wij 45hadden afgesproken ben ik gekomen, Anansi,’ zei hij bij het binnenkomen. ‘Kom 46binnen en ga zitten,’ zei Anansi, ‘ik heb net siroop gemaakt, drink een glaasje mee.’ 47En zij zaten gezellig over koetjes en kalfjes te praten, toen Ma Akuba, de vrouw van 48Anansi, helemaal overstuur uit de keuken kwam aanzetten met de woorden: ‘Mijn 49god, vriend Kakkerlak, Haan komt er aan.’ Kakkerlak werd lijkbleek, sprong op en 50smeekte Anansi om hem te verbergen. ‘Ga vlug achter de deur staan,’ zei Anansi, 51‘anders ga je d'r aan.’ Kakkerlak verstopte zich achter de deur.

52Haan kwam binnen, ging zitten en begon met Anansi te praten. Op het moment dat 53Haan naar zijn geld wilde vragen, keek hij naar buiten en wie zag hij aankomen... 54Tijger. Haan schrok zich dood, sprong op en smeet de deur dicht. En daar stond 55Kakkerlak op zijn benen te trillen, want zodra een kip een kakkerlak ziet wordt de

[p. 46]

56kakkerlak opgegeten. Dat deed Haan dan ook onmiddellijk. Tegelijkertijd smeekte 57Haan Anansi om hem te verbergen voordat Tijger binnenkwam. ‘Verstop je snel 58onder het bed,’ zei Anansi. En Haan verdween onder het bed van Anansi.

59Anansi liet Tijger binnen. Tijger ging zitten en Anansi zei: ‘Hé vader, ik had net wat 60siroop klaargezet, wilt u niet een glaasje?’ Tijger nam een slokje: ‘Mijn jongen, je 61siroop is erg lekker, waar heb je die vandaan?’ ‘Och,’ zei Anansi, ‘die heb ik zelf 62gemaakt, ook Haan vindt mijn siroop heerlijk.’ ‘Haan!’ zei Tijger gulzig, ‘laten we 63maar even wachten met de geldzaken. Waar is Haan?!’ ‘Onder mijn bed,’ zei Anansi. 64Tijger dook onder het bed en at Haan, één van zijn lekkerste hapjes, met huid en 65haar op.

66Terwijl Tijger nog nagenoot van het heerlijke hapje, werd er op de deur geklopt: 67‘Klop, klop, klop!’ ‘Wie is daar?’ vroeg Anansi. ‘Ik ben het, Jager,’ antwoordde de 68jager. Tijger kreeg bijna een hartaanval van schrik. Hij viel op zijn knieën voor 69Anansi en smeekte hem te verbergen. Anansi had aan Jager gevraagd om zijn geweer 70mee te nemen als hij zijn geld kwam halen. En dat had hij ook gedaan. Anansi zei 71tegen Tijger: ‘Vader, kom snel mee naar buiten en klim in de manjaboom.’

72Toen dat gebeurd was deed Anansi de deur open voor Jager. Maar voor Jager 73binnen kon komen, zei Anansi: ‘Hmmm, Jager, je hebt vuile voeten, zo maak je mijn 74huis vies. Ik zal een teil water voor je neer zetten om je voeten te wassen.’ En Anansi 75plaatste de teil water precies zo onder de manja-boom dat Jager het spiegelbeeld van 76Tijger in het water kon zien. In een oogwenk had hij zijn geweer gericht en ‘paf’, 77Tijger viel dood neer.

78Anansi deed of hij gek werd van wanhoop. ‘Wat moet ik beginnen,’ jammerde hij, 79‘wat moet ik nu aan de Koning zeggen?! De Koning heeft mij zijn tijger meegegeven 80om hem te leren praten. Jager, je moet maar zien wat je eraan kunt doen. Het zal je 81berouwen!’ Toen Jager hoorde dat hij de tijger van de Koning had doodgeschoten, 82werd hij vreselijk bang. ‘Mijn God,’ kreunde hij, ‘nu is het met me gedaan, Anansi, 83kun je niet een andere tijger kopen? Je hoeft mij het geleende geld niet terug te 84betalen. Koop daarmee een nieuwe tijger voor de Koning.’ Anansi zei: ‘Je bent niet 85goed wijs, een tijger kost wel tweehonderd gulden. Waar haal ik dat geld vandaan?’

[p. 47]

86Jager haalde geld uit zijn zak, gaf Anansi honderd gulden en spoedde zich weg.

87Anansi stroopte het vel van Tijger en verkocht dat voor vijftig gulden op de markt. 88Zo had Anansi zich van zijn schuldeisers ontdaan en daar nog winst op gemaakt ook.

[p. 48]